Η πόλη των Φερών μία από τις σημαντικότερες πόλεις μέλος της “Πελασγιώτιδας” ενώ κατά την Κλασική εποχή το λιμάνι της ήταν οι Παγασές, στο μυχό του Παγασητικού κόλπου
Η Θεσσαλία στην αρχαιότητα ήτανε χωρισμένη στην λεγόμενη τετράδα (Πελασγιώτιδα – Εστιαιώτιδα – Θεσσαλιώτιδα – Φθιώτιδα).
Στον Πελοποννησιακό πόλεμο, οι Φερές τάχθηκαν με το μέρος των Αθηναίων, μαζί με άλλες πόλεις της Θεσσαλίας.
Γύρω στο 450 π.Χ. αναφέρεται η πόλη σε επιγραφή των Δελφών.
H Ακρόπολη
Βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της αρχαίας πόλης και περιλαμβάνει δύο λόφους,
τη λεγόμενη “Μαγούλα Μπακάλη”, όπου και η θέση του προϊστορικού οικισμού – πυρήνα της μετέπειτα πόλης και το λόφο του “Αγίου Αθανασίου” ή “της Παναγίας”, όπου σώζεται η οχύρωση του 4ου αιώνα π.Χ.
Ένα τμήμα του υστερο-αρχαϊκού οχυρωματικού περιβόλου της αρχαίας πόλης των Φερών βρίσκεται στις βόρειες παρυφές της σημερινής κωμόπολης του Βελεστίνου. Πάνω του εδράζεται το ισχυρό κλασικό τείχος της πόλης, πάχους 3,50 μ.
Ένα άγαλμα της Αθηνάς, του 5ου αι. π.Χ., το οποίο βρέθηκε στη Ακρόπολη, υποδεικνύει την πιθανή ύπαρξη ιερού της θεάς στην περιοχή αυτή.
Οι αρχαίες «Φεραί» Αναφέρονται ως «πόλη» σε πηγές της Κλασικής περιόδου ενώ επίσης παραδίδεται και το εθνικό «Φεραίος»
Η θέση κατοικήθηκε συνεχώς από την Νεότερη Νεολιθική ως και την Πρώιμη Ρωμαϊκή περίοδο (1ος αιώνας μ.Χ.)
Κυβερνήτες
Κατά τον ύστερο 5ο και 4ο αι. π.Χ., η πόλη κυβερνήθηκε από μια σειρά «τυράννων» με γνωστότερους το Λυκόφρονα και το γιό του Ιάσονα οι οποίοι παίρνοντας τα ηνία από τη Λάρισα επιθυμούσαν τη δημιουργία μιας θεσσαλικής ηγεμονίας και έκαναν χρήση μισθοφορικού στρατού.
Ο Ιάσων των Φερών μάλιστα, το 375/4 π.Χ., εκλέχθηκε «ταγός» των Θεσσαλών και ξεκίνησε να οργανώσει τις στρατιωτικές και οικονομικές υποθέσεις ολόκληρης της Θεσσαλίας.
Το 353/2 π.Χ. οι τύραννοι Λυκόφρων ΙΙ και Πειθόλαος παρέδωσαν τις Φερές στο Φίλιππο II της Μακεδονίας μέχρι και την ήττα του από τους Ρωμαίους στις Κυνός Κεφαλές (197 π. Χ.) έζησε μια τελευταία σύντομη περίοδο ακμής, ως ηγέτιδα πόλη του Kοινού των Θεσσαλών.
Από το τέλος της Ελληνιστικής εποχής, και κυρίως από τον 1ο αι. π. Χ., άρχισε ο μαρασμός της πόλης, που οδήγησε στην εγκατάλειψή της στη διάρκεια των ρωμαϊκών αυτοκρατορικών χρόνων (1ος -3 ος αι. μ. Χ.).
Βυζαντινά χρόνια
Ο νεώτερος οικισμός, με το όνομα Βελεστίνο, δημιουργήθηκε κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο(13ος αι) ήδη γνωστή η ύπαρξη Επισκοπής Βελεστίνου.
Την περίοδο της Φραγκοκρατίας, κατά το α΄τέταρτο του 13ου αιώνα, η περιοχή του Βελεστίνου ανήκε στη δικαιοδοσία του Γερμανού Berthold Graf von Katzenellebogen.
Κορυφαίο σημείο της ιστορίας του Βελεστίνου, γενέτειρας του εθνομάρτυρα και διαφωτιστή Ρήγα Φεραίου ή Βελεστινλή όπως υπέγραφε ο ίδιος, αποτελεί η συμμετοχή των Ελλήνων κατοίκων του στην Επανάσταση του 1821, που οδήγησε στη σφαγή τους από τους Οθωμανούς.
Το Βελεστίνο σήμερα αποτελεί μία ακμάζουσα κωμόπολη, που εν μέρει είναι κτισμένη “πάνω σε τμήμα της αρχαίας πόλης.”
Η ακριβής έκταση και η μορφή του μας είναι γνωστά από το τοπογραφικό της σχέδιο που περιλαμβάνεται στη «Χάρτα της Ελλάδος» του Ρήγα Βελεστινλή (1797), αλλά και από τα κείμενα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων.’
Ιστορικές Αναφορές
Αναφέρεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα μεσα στον κατάλογο των πόλεων που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο.
Στο Σοφοκλή, στην τραγωδία «Άλκηστις» του Ευριπίδη, καθώς και στον Στράβωνα, στον Πλούταρχο και άλλους αρχαίους συγγραφείς αλλά και σε περιγραφές περιηγητών και νεότερων ιστορικών του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.
🚩 Τοποθεσία:
Η θέση των Φερών είναι στην περιοχή της σημερινής κωμόπολης Βελεστίνο, που απέχει 18χλμ. ΒΔ του Βόλου.
🗺 Συντεταγμένες: 39°22′43″N 22°44′57″E
📸 Περισσότερο φωτογραφικό υλικό εδώ →
Πηγή: Paris Drellas
Recent Comments